Lepszy świat

Wyglądam przez okno
Widzę ołowiane niebo
Słońce już zasnęło
Błękit płacze rzęsistymi łzami
Ludzie jak zapałki mokną
Błyskawica rozdziera nieboskłon
Na morzu szaleje sztorm
W statki uderza grom
To złości się Pan Bóg
A marynarze walczą z żywiołem
Nie zniechęcają się mozołem
Tafla wody rozstępuje się nagle
Gdy pioruny spadają z nieba
Wokół wszystko jaśnieje
Żywioł zniewolił ziemię
A w ludziach obudził się strach i niepokój
Lecz nie trwa długo
Bo po każdej burzy pojawia się słońce
I rozjaśnia błękit świetlną smugą
Rodzi się nowy dzień
A z nim nadzieja na lepszy świat
Bez burz

Pytania retoryczne

Kogo widzisz, gdy patrzysz na mnie?

Co słyszysz, gdy do Ciebie mówię?

O czym myślisz, gdy jestem obok?

Co zaprząta Ci głowę, kiedy znikam?

Odpowiedz, bo chcę zmienić świat

A zmianę świata trzeba zacząć od zmiany siebie

Pogubiłam się w natłoku myśli

W plątaninie spraw

Szarość codziennego dnia przytłoczyła mnie

Więc pomóż mi!

Umarli nie tańczą

Umarli nie tańczą

Bo im nie pozwala drewniana jesionka

Umarli nie tańczą

Bo nie mają siły

Umarli nie tańczą

Bo kości spróchniały

Umarli nie tańczą

Bo mięśnie zesztywniały

Umarli nie tańczą

Bo musieliby się uśmiechać

A nie mogą  

Usta wykrzywia grymas

A sztuczny uśmiech nie wyglądałby zbyt dobrze

Nie potrafią wykrzesać z siebie tej iskierki

Rozpalającej do czerwoności każdą część ciała

Umarli nie tańczą

Bo nie mają świadomości

Umarli nie tańczą

Bo zaznali świętego spokoju

Umarli nie tańczą

Bo nie chcą burzyć uporządkowanego w końcu świata

Umarli nie tańczą

Bo...

Jest jeszcze co najmniej milion powodów, dla których

Umarli nie tańczą