11 czerwca 2015

Otchłań

Pośliznęłam się nad przepaścią
I spadłam
W bezdenną otchłań rozpaczy
Będę tu tkwić na zawsze
Przepełniona smutkiem
Od koniuszków stóp
Aż po czubek głowy…
Za późno już...
Autor: o

3 komentarze:

  1. Noel12 czerwca 2015 10:31

    Bardzo pesymistycznie...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. wierszokletka12 czerwca 2015 22:22

      Miałam nadzieję, że nigdy już tak nie będzie, jednak stało się inaczej...

      Usuń
  2. Iry4 stycznia 2016 20:44

    Karolajna, wiesz gdzie mnie szukać!...;)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)